Cyberprzemoc dotyczy zazwyczaj dzieci i młodzieży stając się nową odmianą problemu przemocy rówieśniczej. Badania pokazują, że różnych form przemocy w sieci doświadcza co drugie dziecko w Polsce.

Obserwuje się, że to negatywne zjawisko przybiera na sile pomimo prób uświadamiania dorosłych i dzieci oraz przeprowadzania licznych akcji społecznych. Wynika to przede wszystkim z poczucia anonimowości i bezkarności w Sieci, co zresztą jest złudne. Zatargi i bójki z boisk, czy podwórek przeniosły się w świat wirtualny i przybrały nową formę – ośmieszanie, nękanie, pomówienia, zniesławienia itp. Prześladowanie przez Internet jest szczególnie groźne dlatego, że kompromitujące czy poniżające materiały są dostępne w krótkim czasie dla wielu osób i pozostają w sieci na zawsze, jako kopie na wielu komputerach, nawet po ustaleniu i ukaraniu sprawcy. Niejednokrotnie skutki tego typu przemocy są bardzo dotkliwe. W ich wyniku dochodzi do samobójstw, uczniowie muszą zmieniać szkoły, czy też otoczenie.

Szkoła, jako instytucja biorąca udział w wychowaniu młodych ludzi podejmuje różnego rodzaju działania mające na celu uświadomienie uczniom problemu oraz uwrażliwienie ich na to negatywne zjawisko. Na lekcjach informatyki oraz godzinach wychowawczych podejmuje się dyskusje związane z przeciwdziałaniem cyberprzemocy. Organizuje się Dzień Bezpiecznego Internetu, czy też konkursy związane z tą tematyką. Jednakże konieczna jest współpraca w tym względzie rodziców. Wynika to głównie z faktu, że wiele aktów cyberprzemocy przeprowadzanych jest z poziomu komputera domowego, ponieważ największy dostęp do Sieci młodzież ma właśnie w swoim domu. Pozornie wydaje się, że wszystko jest w porządku, dziecko przebywa pod okiem rodzica, więc przecież nie może robić nic złego. Tymczasem może być wręcz odwrotnie – czasem wynika to z nieświadomości, próby zrobienia dowcipu, a innym razem jest zaplanowaną akcją.

Rodzic ma jednak obowiązek wiedzieć i czuwać nad tym, co robi jego dziecko. Niewiedza nie jest bowiem żadnym usprawiedliwieniem.